مونته نگرو کشوری است در جنوب خاوری اروپا و در کرانه دریای آدریاتیک.

دریای آدریاتیک در جنوب باختری مونته‌نگرو قرار دارد و در غرب مونته‌نگرو کشور کرواسی، در شمال غرب آن بوسنی و هرزگوین و در شمال شرق آن صربستان قرار گرفته‌است. کوزوو نیز در شرق و آلبانی در جنوب شرقی مونته‌نگرو جای گرفته‌اند. پایتخت و بزرگ‌ترین شهر مونته‌نگرو پودگوریتسا است.

مردم مونته نگرو در همه پرسي روز يكشنبه (21 ماه مه) شركت كردند و به استقلال منطقه خود كه در واقع، آخرين مرحله از تجزيه يوگسلاوي سابق تلقي مي شود راي مثبت دادند.
براساس پيماني كه اتحاديه اروپا باني آن بود، به دو منطقه مونته نگرو و صربستان اين حق داده شده بود تا در صورت تمايل، پس از سه سال راه جدايي را برگزينند كه با برگزاري اين همه پرسي مردم مونته نگرو راه استقلال را برگزيدند.
اين نشريه اطلاعاتي كلي از نظر جمعيت ، جغرافيا ، تاريخ و اقتصاد اين منطقه ارائه كرده است كه اهم آنها در پي مي‌آيد: 

 جغرافيا و مردم:

از سال 2002 تا امروز(22 ماه مه)، منطقه كوچك مونته نگرو با همسايه بزرگش (صربستان) تشكيل كشوري به نام جمهوري مونته نگرو و صربستان را داده بود.
مونته نگرو كه اكنون كشور شده است، كوهستاني و روستايي نشين است و حدود 620 هزار نفر جمعيت دارد كه 15 درصد آنها مسلمان و هفت درصد نيز آلباني زبان هستند. اكثر جمعيت اين منطقه اسلاو و ارتدوكس هستند. مونته نگرو با بوسني، صربستان، آلباني و درياي آدرياتيك همسايه و پايتخت آن نيز "پدگوريتسا " است.

تاريخ:

مونته نگرو از قرن هجدهم در زمان امپراطوري عثماني به طور دو فاكتو(عملي) امير نشيني مستقل بود كه در سال 1878 به استقلال دست يافت و بعدا به نظامي پادشاهي تبديل شد.
در پايان جنگ جهاني اول، يعني تقريبا 90 سال پيش به يوگسلاوي كه تازه شكل گرفته بود، ضميمه شد. بعد از جنگ جهاني دوم، يوگسلاوي نظام كمونيستي را براي خود برگزيد و در سالهاي بعد، به ورطه جنگ هاي خونين قومي و قبيله‌اي دهه 90 افتاد.
در همه پرسي اخير نيز، سياستمداران صرب، رهبران كليساي ارتدوكس و اهالي مونته نگرو از نواحي كوهستاني داخلي هم مرز با صربستان عموما مخالف جدايي بودند.
اما اقوام مونته نگرويي و آلبانيايي تبار از نواحي ساحلي عمدتا طرفدار استقلال بودند.

زبان:

اكثريت مردم مونته نگرو به زبان صربي صحبت مي‌كنند اما جدايي طلبان ترجيح مي‌دهند كه گويش مونته نگرويي را كه در واقع، لهجه‌اي از همان زبان صرب است به عنوان زبان رسمي كشور جديد التاسيس خود انتخاب كنند.

اقتصاد:

اقتصاد اين منطقه، عموما مبتني بر كشاورزي و صنايع سنگين (فولاد و آلومينيم) و تا حدودي صنعت گردشگري است.